πυοθώρακας

ο, Ν

ιατρ. η συλλογή πύου στην πλευρική κοιλότητα, μεταξύ περίτονου και περισπλάγχνιου πετάλου τού υπεζωκότα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. pyothorax (< πύον + θώραξ). Η λ. στον λόγιο τ. πυοθώραξ μαρτυρείται από το 1865 στον Κ. Δηλιγιάννη].